پست سوم
خوابم میاد ولی دلم نمیخواد بخوابم. تازه فیلم سقوط 2022 رو تموم کردم و حس میکنم حیفه که الآن بخوابم. آدرنالین خونم بالا رفته و هیجان زده م.
حیفه که مجبوریم کلی از ساعات روز رو بخوابیم. مثل گوشی ای که باتریش خرابه. شبها عالم دیگه ای دارن. شبها خیلی صادقترن همه چی روشن جلوی چشمته. دلم میخواست میتونستم یه آدم جدید بشم. مثل شریل استرید بزنم به دل جاده و برم ولی مهمترین تپه ای که باید فتح کنم تپه ی ترسهای خودمه.
تو میخوای کی باشی؟
یه زن جنگجو. شجاع، همونجور که در روحم بوده از کودکی. متفاوت. تنها. نویسنده و تجربه گر. به چالش کشنده ی تمام اصول مضحک دنیای پوشالی، مثل جوکر. رهروی نور. دلم میخواست این بودم. هم هستم و هم نه.
زیادی فکر میکنم، فکرِ زیادی میکنم. کافیه در لحظه حضور داشته باشم و باقیش زیادیه. ترس بیخوده. پر از ترسها و فکرهای بیخودی ای. فکرهای بی ارزش. باید ذهنم رو ساکت کنم تا بتونم روی حقیقت تمرکز کنم. میخوابم... یه کمی میخوابم.